سُورَةُالْمُلْكِ | ٥٦٣ | الجزء ٢٩ |
فَلَمَّا رَاَوْهُ زُلْفَةً س۪ٓيـَٔتْ وُجُوهُ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا وَق۪يلَ هٰذَا الَّذ۪ي كُنْتُمْ بِه۪ تَدَّعُونَ ﴿ ٢٧ ﴾ قُلْ اَرَاَيْتُمْ اِنْ اَهْلَكَنِيَ اللّٰهُ وَمَنْ مَعِيَ اَوْ رَحِمَنَاۙ فَمَنْ يُج۪يرُ الْكَافِر۪ينَ مِنْ عَذَابٍ اَل۪يمٍ ﴿ ٢٨ ﴾ قُلْ هُوَ الرَّحْمٰنُ اٰمَنَّا بِه۪ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَاۚ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ ف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍ ﴿ ٢٩ ﴾ قُلْ اَرَاَيْتُمْ اِنْ اَصْبَحَ مَٓاؤُ۬كُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْت۪يكُمْ بِمَٓاءٍ مَع۪ينٍ ﴿ ٣٠ ﴾
سُورَةُالْقَلَمِ |
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ |
سُورَةُالْمُلْكِ | ٥٦٣ | الجزء ٢٩ |
Mülk Sûresi | 563 | Cüz 29 |
27 İşte onu (; o tehdit olundukları azâbı) yakın olarak gördükleri zaman, o kâfir olmuş kimselerin suratları ne kadar kötüleşir ve (onlara): “(Dünyada inadına) kendisini (acele) istemekte bulunmuş olduğunuz şey işte buydu!” denilir.
28 (Habîbim! Senin ölümünü bekleyen kâfirlere) de ki: “Gördünüz mü? (Söyleyin bana!) Allâh beni ve beraberimde olanları (size karşı zafer kazanmadan) öldürecek olsa, ya da bize acısa (da, ölümümüzden önce sizin helâkinizi bize gösterecek olsa), peki ya o (sizin gibi) kâfirleri çok acı verici büyük bir azaptan kim kurtaracak?”
29 (Habîbim! Onların faydasız temennilerine cevap mâhiyetinde) de ki: “(Kullarına analarından babalarından çok acıyan) Rahmân ancak O’dur, biz O’na iman etmişizdir ve ancak O’na itimat etmişizdir. (Dolayısıyla O bizi rahmetiyle dünya ve âhiret azaplarından kurtaracaktır. Biz sizin gibi kâfir değiliz ki kurtarılmaktan ümitsiz olalım!) Ama pek yakında (azaba düşenleri görünce) bileceksiniz ki kimmiş o pek açık bir sapıklık içinde bulunan kimse!”
30 De ki: “Gördünüz mü? (Söyleyin bana!) Suyunuz (, kovaların kendisine ulaşamayacağı şekilde yerde) iyice batan bir hal alırsa, artık akan bir suyu/(ulaşımı kolay olan) belirgin bir suyu/size kim getirecektir?”
Rivayetlere göre; bu âyet-i kerîme ibni Zekeriyyâ el-Mutetayyib isimli bir zındığın yanında okununca: "Kazmalar ve külünkler getirecektir!" demiş, o gece gözünün suyu kuruyarak kör olmuştur. (Nesefî)
ATMIŞSEKİZİNCİ SÛRE-İ CELİLE
el-Kalem
SÛRE-İ CELîLESİ
Mekkî (Mekke-i Mükerreme döneminde inmiş)dir. 52 ayettir.
Rahmân ve Rahîm olan Allâh’ın ismiyle!
1 Nûn! O (Levh-i Mahfûz’un ve meleklerin) kalem(lerin)e/(pek çok faydaları bulunan ve insanların yazı âleti olarak kullandıkları) kaleme/ve yazmakta oldukları şeylere andolsun ki;
2 (Habîbim!) Rabbinin (sana ikram etmiş olduğu güçlü akıl, peygamberlik, kusursuzluk, fesâhat, güzel ahlâk ve üstün hikmet gibi birçok) nimeti sayesinde sen asla deli biri değilsin! (Dolayısıyla sana deli diyenler yalancıdırlar.)
3 Hiç şüphesiz ki (müşriklerden çektiğin bunca eziyet karşılığında) senin için elbette kesintiye uğramayacak pek büyük bir ecir vardır!
4 Yine muhakkak ki sen elbette (mâhiyeti kimse tarafından idrak edilemeyecek kadar) pek büyük bir ahlâk üzeresin! (Bu yüzden Ülü’l-azm peygamberlerin bile tahammül edemeyeceği çilelere rahatça göğüs gerebilmektesin.)
5 Artık yakında sen de göreceksin, onlar da görecekler ki;
6 Cinnet geçiren hanginizmiş?
7 Gerçekten senin Rabbin, Kendi yolundan sapıtmış (ve hakikî manada aklını kaybetmiş) olan kimseleri en iyi bilen ancak O’dur. Yine O, hidâyet bulan (akıllı) kişileri de en iyi bilendir!
8 (Habîbim!) Öyleyse artık o yalanlayıcı kimseler(in, bir müddet Allâh’a, bir süre de putlara ibadet etme teklifin)e itaat etme(meyi sürdür)!
9 İstediler ki; sen yumuşak davransan da bu sebeple onlar da yumuşak davransalar!
10 (Habîbim!) İtaat etme (doğru yanlış her şeye) çokça yemin eden her bir alçağa;
Cumhûr ulemâya göre; 10-17. âyet-i kerîmelerde vasfedilen kişi, Velîd ibni Muğîre’dir. O, on oğlunu da: “İçinizden Müslüman olana yardımımı keserim!” diye tehdit eden zorba, zâlim, kaba ve haşin bir adamdı. Kendisi de burada geçen on sıfatından dokuzunu kabullenmişti. Ama veled-i zina olduğunu bu âyetler gelinceye kadar bilmemekteydi. Bunun üzerine annesine gidip: “Muhammed’in beni vasıfladığı veled-i zina olma özelliğimi hiç bilmiyordum, ya bana doğruyu söylersin, ya da boynunu vururum!” deyince, o: “Senin, baban diye bildiğin adam zengin ve kısır biriydi. Ben, ölmesi durumunda malının yabancıya gitmemesi için bir çobanla zina yaptım, işte sen o çobandansın!” dedi. (Nesefî, Beyzâvî)
11 (Herkesi) çokça ayıplayan, (bozgunculukla) alabildiğine söz taşıyana;
12 İyiliği çokça engelleyen, haddi aşmış pek günahkâra;
13 Kaba ve saldırgana; işte bunun ardından da zina mahsulü olana!
14 O kişi mal ve oğullar sahibi oldu diye (ona uyma)!
15 Âyetlerimiz onun üzerine art arda okunduğu zaman: “Evvelkilerin yazıp çizmiş olduğu birtakım yalanlardır!” demiştir.
Mülk Sûresi | 563 | Cüz 29 |